Πηγή φωτογραφίας: Pinterest Κόσμε - κόσμε, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για κάτι που, σίγουρα, απασχόλησε τον κάθε ένα μας κατά καιρούς. Η υπομονή έφτασε στα όριά της -μη σου πω πως τα ξεπέρασε κιόλας- οπότε ξεκινάω. Ένα απόγευμα Δευτέρας σχόλασα στις 17:00 από τη δουλειά μου. Σε αυτό το σημείο, να πω ότι κάθε Δευτέρα και Παρασκευή δουλεύω μεσ' στο μεσημέρι (16:00-17:00) στο καρακέντρο και κάθε φορά κουβαλάω έναν σάκο με μπάλες βόλλεϊ, στεφάνια, κώνους, σχοινάκια, ένα σακίδιο με ό,τι χαρτί χρειάζομαι, kit πρώτων βοηθειών, πορτοφόλι και ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ αυτοκόλλητα για τις μικρές. Αυτές τις λεπτομέρειες κράτησέ τες για την συνέχεια της ιστορίας. Οι γονείς περίμεναν από έξω, οπότε έφυγα απευθείας και σε 5' έφτασα στην στάση των λεωφορείων. Καθ' όλη τη διάρκεια της αναμονής για κάποιο λεωφορείο που με βολεύει, κουβαλούσα όλα όσα προανέφερα. Τσουπ, φτάνει το 14. Λέω "Ωραία, θα φτάσουμε γρήγορα στο σπίτι αρκεί να χωράω." ε και δεν χωρούσα οπότε δεν μπήκα. Μετά από ...
ENJOY THE JOURNEY