Konstantina's World ✨

  Θα ξεκινήσω με ένα story time. Το καλοκαίρι (ναι, τότε που δεν έγραφα) είχαμε πάει με τον Mr. B σε ένα σούπερ μάρκετ και είδα κάτι γλυκοπατάτες που μου φώναζαν "Αγόρασέ μας". Ο Β. ήταν διστακτικός. Όταν ξαναπήγαμε, είδα ακόμη πιο λαχταριστές γλυκοπατάτες... ε τότε τις άρπαξα χωρίς δεύτερη σκέψη. Μάλιστα, δεν πήρα μόνο 1-2 αλλά 6-7 χαχαχα Ξεκινάω να ψάχνω στο Google τι συνταγές θα μπορούσα να κάνω, βρήκα κάποιες και τις δοκίμασα. Τηγανητές δεν μας άρεσαν, ψητές είχαν τη χάρη τους, σαν σούπα ήταν θεϊκές. Παρακάτω σας δίνω τη συνταγή που είχα πρωτοκάνει, αλλά, πλέον, τα βάζω με το μάτι τα υλικά (ίσως γιατί έχω γίνει expert) . Η συνταγή είναι του Άκη Πετρετζίκη και μπορείς να τη βρεις εδώ , αλλά εγώ εξ αρχής δεν είχα χρησιμοποιήσει τα υλικά που δεν θα δεις να αναγράφονται παρακάτω. Υλικά: 2 μεγάλες γλυκοπατάτες 1 μεγάλο ξηρό κρεμμύδι 1,5 λίτρο νερό 1 κύβος λαχανικών 1 κ.σ. βούτυρο 100ml κρέμα γάλακτος χαμηλών λιπαρών αλάτι - πιπέρι Εκτέλεση:  Βάζουμε το κρεμμύδι κομμένο σε μικ...

Αγαπητή Κωνσταντίνα του μέλλοντος, Πώς είσαι; Μην ανησυχείς. Ο δρόμος ήταν δύσκολος, αλλά τα κατάφερες! :-) Κουράστηκες πολύ. Το νιώθω και το θυμάσαι. Όμως, όπως σου έλεγε πάντα η γιαγιά Ντίνα:  «Οι κόποι σου μία μέρα θα ανταμειφθούν» κι εσύ κάθε φορά της απαντούσες:  «Ναι, αλλά δεν αντέχω άλλο διάβασμα γιαγιά». Τελικά άντεχες και, μάλιστα, πολύ περισσότερο από ό,τι πίστευες. Χαίρομαι που έμαθες να αγαπάς τον εαυτό σου. Ήσουν θολωμένη κάθε φορά που προσπαθούσα να σου δείξω τον τρόπο. Τώρα, όμως, είμαι πολύ περήφανη για εσένα. Πέρασες κάποια δύσκολα χρόνια τα οποία σε κράτησαν πίσω, την στιγμή που έπρεπε να προχωράς μπροστά. Κατάφερες να λύσεις το μαντήλι που κρατούσε τα μάτια σου κλειστά. Δες πώς είσαι τώρα... Αγαπάς τόσο όμορφα και ολοκληρωτικά, πρώτα τον εαυτό σου και μετά τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου. Προσπαθείς, εκτιμάς, δεν φοβάσαι, έχεις αυτοπεποίθηση... Τι άλλο να ευχόμουν για εσένα;! Για τους toxic που ήταν στη ζωή σου, μην αγχώνεσαι. Απομακρύνθηκαν από μόνοι του...